Jestem Marcelinka, mam 5 lat kocham rysować i malować błyszczącymi mazaczkami oraz bawić się małymi ulubionymi figurkami, które układam sobie po swojemu w przeróżne konfiguracje. Uwielbiam też opowiadać obejrzane i przeczytane mi bajki, wszyscy mówią, że mam wręcz genialna pamięć…
Problem w tym, że ja je potem opowiadam głównie sobie, i w ogóle bawić się lubię też raczej sama i po swojemu… Jestem w stanie skoncentrować się na sprawie kilka minutek, a potem lecę dalej do swoich spraw (zabaw).
Zapytacie się dlaczego tak się dzieje?
Bo jestem dziewczynką w spektrum autyzmu, a to oznacza, że na tą chwilkę nie umiem jeszcze współdziałać i komunikować się tak jak większość dzieci w moim wieku.Specjaliści mówią, że jestem jednak autystką wysoko funkcjonującą i przy intensywnej pracy podczas różnych terapii moja mowa ruszy i będę w stanie rozmawiać sobie z rodzinką i innymi ludźmi. Wszyscy bardzo mi tego życzą i mówią, że będzie mi dużo łatwiej w życiu, gdy nauczę się komunikować, współodczuwać i reagować na pewne prośby. A ja nie mam powodów im nie wierzyć. Dlatego dzielnie biorę udział w różnych terapiach. Czuwają nade mną m.in. psycholog, pedagog, logopeda i specjaliści od terapii sensorycznej. A ostatnio w związku pogłębiającymi się problemami ze stopkami – również fizjoterapeuta. Niewykluczone, że będą mi potrzebne specjalne wkładki do butów.
Ale zanim znów zaczniemy się martwić powiem wam coś ekstra…
Gdy byłam maluchem, zupełnie nie łapałam kontaktu wzrokowego z innymi. Teraz idzie mi to już dużo, dużo lepiej, a to znak, że te wszystkie terapię działają. To bardzo wiele znaczy dla mnie i moich bliskich! Rodzice i ja mamy małe marzenie… Chcielibyśmy kiedyś usiąść razem i tylko wspominać te ciężkie momenty, które przeżywamy. Jeśli macie ochotę POMÓC nam w jego spełnieniu, zachęcam, aby to właśnie mi przekazać swoje 1,5% ze swojego podatku. Za każdą pomoc serdecznie dziękuję, to dla mnie wielką szansa na dobre, samodzielne i szczęśliwe życie.
