Bezpieczeństwo żeglugi motorowodnej zależy w dużej mierze od odpowiedniego wyposażenia jednostki. Przepisy określają minimalny zestaw elementów, które muszą znajdować się na pokładzie, ale praktyka pokazuje, że warto uzupełnić go o dodatkowe rozwiązania. Różnice w wymaganiach wynikają m.in. z rodzaju akwenu, wielkości łodzi oraz planowanego sposobu jej użytkowania.
Podstawy prawne i normy wyposażenia łodzi motorowych
W Polsce podstawowe wymagania dotyczące wyposażenia łodzi motorowych określa Rozporządzenie Ministra Infrastruktury. Przepisy różnicują obowiązki w zależności od tego, czy jednostka pływa po wodach śródlądowych, czy morskich. Dodatkowo w przypadku rejsów międzynarodowych należy brać pod uwagę normy wynikające z konwencji SOLAS oraz dyrektyw RCD, które regulują bezpieczeństwo jednostek rekreacyjnych w Unii Europejskiej.
Wyposażenie ratunkowe – obowiązkowe elementy
Każda łódź motorowa musi być wyposażona w kamizelki ratunkowe lub asekuracyjne w liczbie odpowiadającej liczbie pasażerów, z uwzględnieniem różnych rozmiarów dla dorosłych i dzieci. Na pokładzie powinno znajdować się koło ratunkowe z linką oraz rzutka. Wymagane są również środki sygnalizacji świetlnej, takie jak flary lub rakiety spadochronowe, a także gwizdek lub syrena do sygnalizacji dźwiękowej.
Wyposażenie przeciwpożarowe i awaryjne
Przepisy wymagają, aby na pokładzie znajdowała się co najmniej jedna gaśnica o odpowiedniej pojemności i typie, dopasowana do rodzaju jednostki i zainstalowanego silnika. Warto rozmieścić sprzęt gaśniczy w miejscach łatwo dostępnych z różnych części łodzi. Dodatkowym zabezpieczeniem może być koc gaśniczy oraz czujnik dymu. Istotną rolę odgrywają również pompy zęzowe – ręczne lub elektryczne – pozwalające na szybkie usuwanie wody z jednostki w przypadku awarii kadłuba.
Wyposażenie nawigacyjne i komunikacyjne
Do podstawowego wyposażenia należy kompas magnetyczny, zestaw aktualnych map papierowych lub elektronicznych oraz odbiornik GPS. Na wodach morskich zaleca się obowiązkowe posiadanie radiotelefonu VHF, który umożliwia wezwanie pomocy i kontakt z innymi jednostkami. Warto rozważyć montaż dodatkowych urządzeń wspomagających nawigację, takich jak echosonda czy ploter map, zwłaszcza przy planowaniu rejsów na nowych akwenach.
Źródło: https://opensea.com.pl/lodzie-parker/
Dobre praktyki – dodatkowe wyposażenie zwiększające bezpieczeństwo
Poza wymaganym prawnie wyposażeniem warto posiadać apteczkę pokładową dostosowaną do rodzaju i długości rejsów, a także zapasowe liny cumownicze i kotwicę z odpowiednim łańcuchem lub liną kotwiczną. W przypadku rejsów długodystansowych wskazane jest posiadanie zapasu paliwa w atestowanych kanistrach, zabezpieczonych przed przewróceniem. Na jednostkach pływających w nocy niezbędne są latarki ręczne oraz dodatkowe oświetlenie pokładu.
Konserwacja i regularne przeglądy wyposażenia
Sprzęt ratunkowy i nawigacyjny wymaga systematycznej kontroli. Kamizelki pneumatyczne powinny być sprawdzane pod kątem szczelności i dat ważności nabojów CO₂. Sygnalizatory świetlne i pirotechniczne mają ograniczony okres przydatności, który należy bezwzględnie respektować. Liny, pasy i elementy metalowe powinny być wolne od oznak korozji lub uszkodzeń mechanicznych. Całość wyposażenia należy przechowywać w łatwo dostępnych miejscach, tak aby w sytuacji awaryjnej mogło być użyte natychmiast.
Wyposażenie obowiązkowe na łodzi motorowej stanowi fundament bezpieczeństwa, ale dopiero połączenie wymogów prawnych z dobrą praktyką żeglarską gwarantuje pełną ochronę załogi. Regularne przeglądy, właściwe przechowywanie i uzupełnianie braków w wyposażeniu powinny być rutyną każdego armatora. Dbałość o detale i przygotowanie do różnych scenariuszy to najlepsza inwestycja w bezpieczną i komfortową żeglugę.
